Het water komt

Ik hoorde pas het verhaal van Noren die in Nederland waren en zich te pletter schrokken toen ze zagen hoe het water hoger lag dan het land. Wij realiseren ons het vaak niet meer, maar het is eigenlijk zo gek als je erover nadenkt, dat Nederland voor een groot gedeelte onder de zeespiegel ligt. Ik herinner me een wandeling een paar jaar terug in de Bommelerwaard toen ik in de verte een schip zag varen, hoger dan waar ik op dat moment liep! Zo surrealistisch. Maar er zijn momenten dat je het je maar al te goed realiseert, zoals deze dagen, waarin smeltwater en overvloedige regen rivieren buiten hun oevers doen treden. Veren zijn gestremd en parkeerplaatsen staan onder water. Nou is dat allemaal lang zo erg nog niet als in Australie. Zolang het water binnen de dijken blijft is het vooral spannend en intrigerend, het wassende bruine water zo dicht aan de dijk te zien staan, een sliert afval achterlatend. Het doet in ieder geval denken aan dit gedicht van Marsman. Daaronder een kleine impressie van het 'wassende water'.

Herinnering aan Holland

Denkend aan Holland

zie ik breede rivieren

dwars door oneindig

laagland gaan,

rijen ondenkbaar

ijle populieren

als hooge pluimen

aan den einder staan,

en in de geweldige

ruimte verzonken

de boerderijen

verspreid door het land,

boomgroepen, dorpen,

geknotte torens,

kerken en olmen

in een groots verband.

de lucht hangt er laag

en de zon wordt er langzaam

in grijze veelkleurige

dampen gesmoord,

en in alle gewesten

wordt de stem van het water

met zijn eeuwige rampen

gevreesd en gehoord.

Hendrik Marsman (1899-1940)

doei
Janneke

Herfstfoto's

Op mijn oproep een tijdje geleden om herfstfoto's in te sturen is 1 reactie gekomen. Geke attendeerde me op de herfstfoto's van Omroep Brabant. Een hele mooie selectie inderdaad. Ik kan ze door copyright hier niet plaatsen, maar ga zeker een kijkje nemen zou ik zeggen. Het mooie Brabantse landschap in herfstsferen. Geke, de zak pepernoten komt naar je toe!

Hieronder nog een selectie van wat herstfoto's die ik zelf de afgelopen weken nam.

Ik zag trouwens op de Omroep Brabant Flickr stream dat er ook een Nieuwe Brabo's set is. Kan ik daar Maya toevoegen :)

Kadootje

De dag begon zo:

Zonnig, warm en een wind die zich nog inhield voor ze verder in de herfst echt aan de slag kan.

Zalig weer voor een fietstochtje met de Bij. Onderweg kwamen we langs het veld waar vorige week nog mais stond. Toen maakten we een foto, en nu weer, op dezelfde plek. Zie het verschil:

Voor

Na

We gingen ook nog even het bos in en rustten uit op een bankje.

Op de terugweg kwamen we langs een stalletje waar we appels en walnoten konden meenemen. De vergoeding was voor het Liliane Fonds. We stopten wat geld in het bakje en namen een paar handen vol walnoten, Goudreinetten en twee appels met een chique klinkende naam, Marie Antoinette?

Thuis maakten we van de Goudreinetten appelmoes. We schilden de appels en sneden die in stukjes. We zetten de appels op een laag vuur met een klein beetje water, een flinke schep suiker en een zakje vanillesuiker. Lekker laten pruttelen en af en toe doorroeren. Het resultaat:

Wat een kadootje, zo'n dag!

Holland

Hollandse luchten..

Hollandse koeien..

en Hollandse klei.

De herfst is officieel begonnen! De geur van afgevallen bladeren, het geluid van de wind door de kaler wordende bomen, de lage zon, walnoten, appels, mandarijnen, pepernoten. Boerenkool. He? Boerenkool? Nee, daar is het nog te vroeg voor hoor. Zag het al bij de groenteboer liggen maar daar begin ik nog niet aan. Andijviestamppot, daar heb ik wel zin in!

Nog meer gerechten om van te watertanden vind je in dit schitterende e-magazine van Sweet Paul. Deze New Yorker houdt een heel populair blog bij over zijn kookkunsten en andere creatieve uitspattingen. In dit tweede digitale magazine veel recepten met geitenkaas (jammie!) en oogverblindende fotografie.

Zaterdag / Lekker op de trekker

De zaterdag strekt zich vaak als een zee voor me uit. Een dag zonder verplichtingen, vol mogelijkheden. Naar de stad, een evenement bezoeken, een cake bakken, een keer Echt het huis schoonmaken.. Niet zelden echter gaat een groot gedeelte van de dag op aan de Volkskrant lezen. En dat is prima. Wat is er zaliger dan op een tuinstoel in de zon zitten, een kop koffie en het Volkskrant magazine binnen handbereik?

Maar iemand anders had deze zaterdag aangegrepen om eens op onderzoek uit te gaan:

Na deze ontdekkingstocht stapten we op de fiets en togen we naar het populairste evenement hier in de omgeving: de streekdagen. Dit evenement is niet te begrijpen als je niet uit de buurt komt, en dan nog is niet alles te vatten ;) Op het programma onder andere tractorpulling, geitenkeuring en vleesveeshow. Ja, vleesveeshow ja..

Fascinerend was vooral de geitenkeuring, waarbij het baasje een showrondje loopt met de geit, en de winnaar na afloop met geit en beker op de foto gaat. Het ontgaat mij even waar het bij die keuring om gaat. Welke geit heeft de mooiste benen? Het meest sexy loopje? De meest glanzende haren? Het mysterie van de geitenkeuring bleef mij onopgehelderd, en dat is misschien maar het beste ook.

Scharrelkippen en snijmais

Zaterdag bezocht ik met Maya en vriendin M de Boerenerfdag. We waren te gast op een akkerbouw- en scharrelkippenbedrijf en kwamen terug met de volgende wijsheden:

• Scharrelkippen komen niet buiten. Wel mogen ze in de schuur vrij rondstappen, maar met 24.999 soortgenoten valt er weinig te scharrelen lijkt mij zo.
• Het meeste mais in Nederland is snijmais, bestemd voor het vee. Wat zouden we niet allemaal met die grond kunnen doen als we allemaal vegatarisch werden?
• De eerste appeloogst van dit jaar is binnen!

Het gaf een leuk inkijkje in het moderne boerenbedrijf. Toch blijf ik moeite houden met de grootschalige, industriele opzet van de meeste boerenbedrijven in Nederland. Daar hebben we in de jaren '60 voor gekozen. Het leverde veel geld op, maar ging wel ten koste van het landschap. Je ziet dat dat nu langzaam teruggedraaid wordt, en het landschap iets meer van z'n natuurlijke elementen terug krijgt. Maar om het internationale landbouw- en voedselsysteem eerlijker en duurzamer te maken, is nog een hele lange weg te gaan.