donderdag 28 oktober 2010

Lsltn

Toch nog even over die opgejaagdheid. Misschien is het niet alleen het moederschap. Misschien is het ook een beetje Nederland. Ik was net bij de 'grootste kruidenier van Nederland' en stond m'n boodschappen van de band over te laden in m'n tas. Op de een of andere manier stond ik dat als een razende te doen. Want je voelt de blikken van de mensen achter je al. "Schiet toch eens op mens". Even schoot het door me heen hoe ik boodschappen deed in Kameroen. Laten we zo zeggen, de cassieres daar zullen geen spierpijn overhouden van het in rap tempo boodschappen scannen. Dat tempo lag namelijk beduidend onder dat in Nederland. Vervolgens werden je boodschappen door een jongen in je tas gedaan, heel op 't gemak en heel keurig. Haast, opschieten, die woorden worden in Kameroen een stuk minder toegepast dan hier. Dat is in het begin frustrerend, maar al gauw geeft het een hoop rust. Waarom ook haast maken?

De site lstltn (loslaten) verbeeldt dit idee in mooie spreuken als:

      Van wie moet dat dan?

 Waarom nu? Kan het later?

En mijn favoriet (onderaan een to-do lijstje):

Ja hoor, je lijstje is er nog (en de wereld is niet vergaan)

Heb je ook even een moment nodig? Deze krijg je van mij (geluid aan).

En vooruit, een foto van een markt in Kameroen, waar t heerlijk rustig inkopen doen is.


2 opmerkingen:

  1. Heerlijk rustig inkopen doen?!?!? Nooit in de AH aangesproken met 'Madame, cherie, maman! Pour le plaisir des jeux! Achete quelque chose chez moi non? Tu m'as promis!' ;) Is dan ook wel wat saaier

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha ha, das ook weer zo! Maar dan vergeet je Pavillon Vert, daar kan toch geen Nederlandse supermarkt tegenop :)

    BeantwoordenVerwijderen